Bir ısırık, alt çenenin statik pozisyonunda üst ve alt dişlerin kapanmasının bir özelliğidir.

Isırık doğru ve yanlış.

Doğru bir ısırıkla, üst sıranın ön dişleri alt kesici dişleri taç kısımlarının yaklaşık üçte biri ile üst üste bindirir, üst yan dişler alt kısmı hafifçe kaplar ve sıradaki dişler arasında boşluk yoktur.

Diş hekimlerinin çiğneme sırasında çenelerin hareketi sırasında dişlerin kapanma tipini belirtmek için kullandıkları “tıkanma” kavramı da vardır.

Doğru ısırık fizyolojik olarak da adlandırılabilir ve yanlış ısırık anormal olarak adlandırılabilir.

Ne yazık ki, ideal ısırık çok nadirdir.

Doğru ısırmaya sahip olmak neden önemlidir?

Bir kişide ideal bir ısırığın varlığı, hem estetik hem de fizyoloji açısından önemlidir.

• Dişleri bile olmayan bir adam, sadece başkalarından bir gülümseme gizlemekle kalmaz, aynı zamanda birisiyle tekrar iletişim kurmaya çalışır.
• Bu kompleks ile bağlantılı olarak, bu tür insanlar karşı cinsle, arkadaşlarla ve işyerinde iletişim yoluyla daha sık taciz edilir.

Ancak en önemlisi fizyolojik problemlerdir:

• Her şeyden önce, çiğneme yiyeceklerinin kalitesi dişlerin tıkanmasına bağlıdır.
• Dişlerin kapanması kırılırsa, bir kişi bunu iyi yapamaz.
• Kusurlu çiğnenmiş yiyecekler iyi sindirilemez ve vücut tarafından emilemez. Ve bu gastrointestinal sistem hastalıklarının ortaya çıkmasına neden olabilir.
• Ek olarak, bir maloklüzyon ile, çenenin farklı kısımlarındaki yük eşit olarak dağıtılmaz, bu da artan strese maruz kalan dişlerin daha hızlı aşınmasına katkıda bulunur.

Mükemmel bir ısırık belirtileri

Doğru ısırığı belirlemek veya yansıtmamak için aynanın önünde durmak ve daha sonra yutmak, dişleri bu pozisyonda sabitlemek gerekir.

Dişlerin kapanma çizgisi anomalilerin varlığını belirleyebilir.

Normal bir ısırıkla, diş kapatma hattında aşağıdaki belirtiler bulunmalıdır:

• Üst ve alt çenelerin dişleri arasında boşluk olmaması.
• Üst köpek dişleri ve kesici dişler alt dişleri kronlarının üçte birinden daha fazla kaplamamalıdır.
• Alt kesici dişlerin kesici kenarları maksiller kesici dişlerin palatin tüberkülleri ile temas halinde olmalıdır.
• Üst ve alt kesici dişler arasına çizilen hayali dikey çizgiler normalde çakışmalıdır.
• Isırık doğruysa, çenelerin çiğneme hareketleri ile üst ve alt premolar ve azı dişleri birbirleriyle temasını kaybetmemelidir.
• Üst diş kemeri yarı oval ve alt diş - parabol görünümündedir.
• Üst diş kemerinin boyutu daha büyüktür, çünkü üst dişler ağzın girişine doğru bir eğime sahip olmalı ve alt kemer biraz daha küçük olmalı ve dişler ağız boşluğuna doğru eğimli olmalıdır.

Ayrıca aşağıdaki noktalara da dikkat etmelisiniz:

• Dişlerin kapanma tipini değerlendirirken, yüzün ovalinin simetrisinin varlığına da dikkat etmek önemlidir.Asimetri bir anomali olduğunu gösterir.
• Bir malokluzyonda, lisping gibi bir konuşma kusuru sıklıkla gözlenebilir.
• Çiğneme sırasında, bir kişi temporomandibular eklemde tıklamaların varlığını hissedebilir.
• Sık baş ağrılarının şikayetleri.

Uygun Tıkanma Türleri

Doğru ısırık aşağıdaki çeşitlere sahip olabilir:

• Standart dişlerin ortognatik ısırmasıdır. Böyle bir ısırık olan insanlar, dişleri bile varsa, en güzel gülümsemeye sahiptir. Bu ısırmanın bir işareti. Üst kesici dişler, alt kesici dişlerin taçlarının yüksekliğinin üçte birinden daha fazla olmamasını sağlar.
• Doğrudan bir ısırık, bir öncekinden fark, üst kesici dişlerin alt ile kesici kenarlarla temas etmesidir. Bu oklüzyonun dezavantajı, ön dişlerin bu pozisyonu ile hızlı aşınmaya maruz kalmalarıdır, çünkü yiyecekleri çiğnediğinde ana yüke sahiptirler.
• Birçok diş hekiminin anomalilere atfettiği projenik ısırık. Böyle bir ısırmanın bir işareti, alt çenenin biraz ilerlemesidir. Dişler sıkıca kapanır ve alt dişler üst sıranın ön dişlerinin ötesine çıkmaz.
• Dişlerin biprognatik ısırığı, üst ve alt sıranın dişlerinin ağız girişine doğru eğimli olmasıyla karakterizedir.
• Opistognatik bir ısırık, üst ve alt ön dişler ağız boşluğuna doğru eğildiğinde dişlerin kapanma türüdür.

Ne tür bir ısırık anormallik olarak kabul edilir

Birkaç patoloji seviyesi vardır:

• Dişlerin şeklini veya konumunu veya sayılarını değiştirin.
• Dişlemede bir artış veya azalma.
• Çene kemiklerinin konumunun ve boyutunun değiştirilmesi.

Anomali gelişiminin şiddeti, deformasyon alanı ve eğrilik derecesi gibi parametrelerden etkilenir.

Oklüzyon patolojisinin tanısında, sadece anomaliyi belirlemek değil, aynı zamanda bu kusurun gelişim nedenini belirlemek de önemlidir.

Video: “Yanlış ısırık. Anomalilerin ve ısırıkların sınıflandırılması "

Patoloji türleri

Beş ana maloklüzyon türü vardır:

• Distal (prognatik) ısırık. Böyle bir anomali ile, alt çenenin üst veya az gelişmişliğinde güçlü bir gelişme gözlenir.
• Dişlerin medial (mezial) ısırığı, alt çene kemiğinin öne doğru uzatılmasıyla gözlenir ve üst dişler, alt dişlerle örtüşür. Böyle bir başka anomali, alt prognati veya ters ısırma olarak adlandırılır.
• Açık bir ısırık, her iki çenenin dişlerinin kapanmaması ile karakterize bir patolojidir. Arka dişler (lateral açık ısırık) veya ön diş grubu (ön açık ısırık) alanında hiçbir kapanma gözlenemez.
• Derin bir ısırık varlığında, alt kesici dişler üst olanlar tarafından yarıdan fazla kapatılır. Bu anomali "travmatik ısırık" olarak da adlandırılır.
• Çapraz bir ısırık durumunda, çenenin hem üst hem de alt tarafındaki bir veya iki tarafın az gelişmiş olması gözlenir. Bu durumda, diş, makas gibi birbiriyle kesişir.

Ayrıca, aşınma veya diş kaybından kaynaklanan azaltıcı bir tıkanma vardır.

Patolojinin gelişim nedenleri

Anormal bir diş ısırması kalıtsal veya edinsel olabilir. Kalıtsal nedenler genetik olarak, örneğin çene kemiklerinin büyüklüğü ile bulaşır.

Maloklüzyonun gelişimi, kural olarak, çene kemiklerini ve dişlerin evrelerini etkileyen çeşitli faktörler nedeniyle erken çocukluktan başlar:

• Meme ucunun veya kuklaların uzun süreli kullanımı ve bir çocukta emici parmaklar veya oyuncaklar gibi kötü bir alışkanlığın varlığıyla, dikey bir disoklüzyon veya açık bir ön ısırık gelişir.
• Solunum yetmezliği eşlik eden KBB organlarının kronik hastalıklarının varlığında maloklüzyon da oluşabilir.

Çocuklarda ve yetişkinlerde, aşağıdaki koşullar altında dentofasiyal bir anomali oluşabilir:

• Çene veya dişlerde travma ortasında.
• Diş değişikliklerinin ihlali.
• Zamanında veya yanlış diş protezleri.
• Uzun süreli diş yokluğu çene kemiklerinde değişikliklere yol açar.
• Sabit stresin varlığı çiğneme aparatındaki yüksek yükün bir sonucu olarak çene kemiklerinin yer değiştirmesine neden olan çiğneme kaslarının tonunda bir artışa, artan diş aşınmasına ve bruksizme yol açar.

Fotoğraf: öncesi ve sonrası

Video: “Isırık düzeltme”